قشر صدمه پذیر قربانیان اصلی فیلترینگ هستند
به گزارش الف دانلود، در حالی که اینترنت و زیرساخت های ارتباطی کشور با چالش های جدی مواجه اند، تاثیر این محدودیت ها بر کسب وکارهای آنلاین بشکلی جدی احساس می شود.
تینا مزدکی_محدودیت های اینترنتی و تحریم ها، کسب وکارهای آنلاین را با چالش مواجه کرده است. در حالیکه متولی مشخصی برای حکمرانی فضای دیجیتال به چشم نمی خورد، محدودیت های داخلی و تحریم های خارجی، فضای کسب و کار را به حالتی ناپایدار و مبهم کشانده و روند توسعه و رشد این حوزه را کند کرده است. مهرداد ملک محمدی، مدیر استارتاپ تاپین، در گفتگو با خبرآنلاین به تفصیل در رابطه با این چالش ها و مشکلات سخن می گوید.
ملک محمدی، هم بنیان گذار و مدیرعامل شرکت حمل و نقل تاپین، در جواب این پرسش که در شرایط فعلی اینترنت کشور، اختلالات ارتباطی مثل قطعی یا کندی اینترنت، تا چه حد روی عملیات روزانه شرکتهای حمل و نقل تاثیر گذاشته، می گوید: « برای شروع بحث، اینترنت را تفکیک می کنم ما یک اینترنت آزاد، یک اینترنت بین المللی، یک اینترنت ملی و اینترنت داخلی داریم. بخش اعظمی از خدمات لجستیک و مدیریت فرایندهای شرکتهای لجستیکی بر بستر اینترنت ملی عرضه می شود و قطعی اینترنت جهانی تاثیری روی اصل عملیات در شرکتهای لجستیکی ندارد. ولی آن کندی ای که به خاطر محدودیت های اینترنت داخلی وجود دارد، سبب می شود سطح کیفیت کاهش پیدا کند.»
او در ادامه تأکید می کند، مشکل اصلی زمانی شکل می گیرد که سرویس گیرنده ها، در واقع فروشگاه ها و کسب وکارهای آنلاین، می خواهند از خدمات شرکتهای حمل، روی بستر وب سرویس و زیرساخت های آنلاین استفاده نمایند و می گوید: « در این مرحله تداخل اینترنت چشم گیر می شود. به این صورت که بخش قابل توجهی از هاستینگ و زیرساخت های فروش آنلاین کشور روی بستر هاستینگ های خارجی هستش و وقتی اینترنت قطع می شود، در واقع آن سایت های فروشگاهی از دسترس خارج می شوند و نمی توانند ریکوئست ها و درخواست های خودشان را به شرکتهای حمل، منتقل کنند و فرایند ارسال شان را به شکل مدون و سیستماتیک مدیریت کنند و از سویی هم ما داخل کشور ظرفیتی برای هاست کردن این حجم از سایت و کسب و کار نداریم. به خاطر همین، این موارد سبب می شود که سطح سرویس در عرضه خدمات لجستیکی به مردم و کسب و کارها بشدت افت کند. همینطور یک بخشی از رهگیری ها و سرویسهای مبتنی بر رهگیری مرسولات از راه وبسایت ها و کسب وکارهایی عرضه می شود که خدمات شان از راه سرویسهای خارجی عرضه می شود و باز این مشکل را برای کسب و کارها، مردم و در واقع سفارش دهنده ها بوجود می آورد که نمی توانند از موقعیت محصولات خودشان آگاه بشوند.»
کسب وکارها در کوشش برای عبور از بحران
او همینطور در جواب این پرسش که در ماه های اخیر، بخصوص پس از شروع جنگ، آیا تغییری در روند کاری مجموعه شما بوجود آمده است، اینطور توضیح می دهد: « تأثیراتی که جنگ بر مجموعه ما ایجاد کرد، سبب شد تمرکز ویژه ای بر ایجاد زیرساخت های دورکاری یا فعال سازی زیرساخت هایی که در زمان کرونا داشتیم، صورت بگیرد. تلاش کردیم فرایندها را طوری بچینیم که در صورت بروز شرایط مشابه، بتوانیم آنها را مدیریت نماییم. از طرفی هم سعی کردیم اگر سرویسی خارج از کشور داریم یا زیرساختی خارج از کشور داریم، به داخل کشور انتقال بدهیم. همینطور اگر سرمایه گذاری ای روی زیرساخت های بین المللی مثل حالا رسانه های اجتماعی بین المللی داشتیم، این را کمی کمرنگ تر کردیم تا در صورت قطعی، بتوانیم مدیریت بهتری روی درآمد و هزینه کرد شرکت داشته باشیم. این اقدامات با هدف عبور از وضعیت برزخی فعلی انجام شد، چون هنوز نمی دانیم چه اتفاقی خواهد افتاد و منتظریم تا وضعیت بعد از جنگ، تکلیف روشنی پیدا کند.»
بر این باور هستم که با وجود تشدید فیلترینگ یا محدودیت های اینترنت مردم مسیر خودشان را پیدا می کنند. حتی در زمان قطعی اینترنت، باز هم عده ای بودند که به اینترنت دسترسی داشتند و اگر آن قطعی قرار بود ادامه پیدا کند، بالاخره مردم به شکلی نیاز خویش را جبران می کردند مهرداد ملک محمدی قشر ضعیف تر، محدودیت بیشتر
او همینطور در ادامه در جواب این پرسش که تشدید فیلترینگ و محدودتر شدن اینترنت چه تاثیری در رفتار مشتری ها و سرمایه گذاران داشته است، توضیح می دهد: « بر این باور هستم که با وجود تشدید فیلترینگ یا محدودیت های اینترنت مردم مسیر خودشان را پیدا می کنند. حتی در زمان قطعی اینترنت، باز هم عده ای بودند که به اینترنت دسترسی داشتند و اگر آن قطعی قرار بود ادامه پیدا کند، بالاخره مردم به شکلی نیاز خویش را جبران می کردند. این اتفاق مجدداً رخ داد؛ مانند آن چه در رابطه با فیلتر شدن اینستاگرام افتاد. یعنی از قبل از فیلتر شدن اینستاگرام، تعداد مشخصی کاربر داشت و پس از فیلتر شدن، تعداد کاربرانش به مدت یک ماه کاهش پیدا کرد؛ اما باردیگر بیشتر از قبل شد. در واقع در مقابل خواسته و رویکرد مردم، هیچ مقاومتی نمی توان کرد و نهایتا مردم راهکار خودشان را پیدا می کنند. تنها مساله ای که وجود دارد اینست که این روند، هزینه دسترسی به اینترنت آزاد را برای مشتری افزایش می دهد؛ به این معنا که قشری که از لحاظ مالی ضعیف تر هستند، با محدودیت بیشتری مواجه می شوند و دسترسی شان کاسته می شود. این، تاثیر اصلی فیلترینگ است.»
او با اشاره به اینکه در حال حاضر، چالش اصلی مشتری ها، وجود یک حالت ناپایدار و مبهم در حوزه کسب و کار است، می گوید: « این ابهام سبب شده خیلی از فعالان اقتصادی ندانند که آیا باید به توسعه کسب و کار خود بپردازند، فعالیت آنلاین را آغاز کنند یا نه. این وضعیت باعث کاهش مشتری های ما و کاهش ورودی های کسب و کار شده است؛ چونکه راه اندازی یک پلت فرم آنلاین و زیرساخت فروشگاه آنلاین برای هر کسب وکاری، مستلزم صرف هزینه است و الان، خیلی از کسب و کارها در این ابهام هستند که آیا وارد این مسیر شوند یا نه. این مساله نیازمند آن است که فرآیندها و شرایط بعد از جنگ تعیین تکلیف شود و کشور از وضعیت جنگی خارج گردد.»
واکنش حاکمیت نسبت به کسب و کارها غیرقابل پیشبینی است
او در ادامه در جواب این پرسش که شرایط موجود بر اعتماد عمومی و سرمایه گذاری در استارتاپ ها داخلی چه تاثیری گذاشته، می گوید: « فیلترینگ و اجبار به استفاده از پلت فرم داخلی هیچ تاثیری در اعتماد مردم یا اعتماد سرمایه گذار ندارد؛ با سرمایه گذاری دولتی که دستوری کار انجام می دهد کاری ندارم. سرمایه گذارها اگر از جنس خصوصی باشند، در صورت تصمیم به سرمایه گذاری، بر روی محصول و نیاز مردم سرمایه گذاری می کنند. اجبار و فیلترینگ تاثیری بر این خواسته ندارد. اگر شما محصول یا راهکاری عرضه دهید که بتواند یک نیاز از مردم را برطرف کند که ۹۰ درصد، شاید حتی ۹۹ درصد کسب وکارهایی که در کشور در حوزه فناوری شکل می گیرند بر همین مبنا شکل گرفته اند، تاثیری از جنگ یا فیلترینگ یا اجبار نمی پذیرند. در واقع، چیزی که آن کسب وکارهای داخلی را محک می زند، مبحث عرضه و تقاضاست. در زمان جنگ، به خاطر محدودیت ها، من یکی دو مورد از پلت فرم های داخلی که در حوزه پیام رسانی فعالیت می نمایند را دیدم که مثلا هنگام عضویت اعلام می کردند "ما عضویت مان تکمیل شده و دیگر نمی توانیم عضو جدید بگیریم" که این مورد برای یک پیام رسانی که ادعای رهبری بازار یا زیرساخت پایدار دارد، عجیب است. اینجاست که کسب و کارها و مردم اعتماد خویش را از دست می دهند. بعلاوه اینکه، مردم ما باهوش هستند و خودشان می توانند استارت آپ یا بیزینس خصوصی را از کسب و کار دولتی تشخیص دهند و بر مبنای آن تصمیم بگیرند.»
ملک محمدی با تکیه بر این مساله که در بحث حکمرانی دیجیتال، چالش اصلی استارتاپ ها عدم وجود یک متولی مشخص برای فضای مجازی است، این طور توضیح می دهد: « ما در حوزه کسب وکارهای آنلاین اتحادیه ای داریم که سه، چهار سال انتخاباتش برگزار نمی شد و رئیس آن به شکل دستوری انتخاب می شد. یعنی یک زیرساخت رگولاتوری بسیار عجیب و غریب در این عرصه وجود دارد که واکنش حاکمیت نسبت به کسب و کارها را غیرقابل پیشبینی می کند. یعنی ما بعنوان یک مدیر کسب و کار نمی دانیم که حاکمیت نسبت به فعالیت ما چه تصمیمی خواهد گرفت و چه واکنشی نشان خواهد داد. حال امکان دارد این واکنش سلبی و بسیار شدید باشد یا از کنار آن بگذرد؛ و هرکدام از این ها می تواند ضربه سنگینی به کسب و کار و حتی اعتماد مشتری وارد کند.»
استارتاپ های ایرانی، محروم از بازارهای میلیاردی جهانی
او تأکید می کند که گاهی اوقات امکان دارد اگر با یک کسب و کار برخورد نشود، اطلاعات و داده های هویتی مردم تحت تاثیر قرار بگیرد که این مورد خودش عامل بی اعتمادی است. یا بالعکس، گاهی چنان سخت گیری ای اعمال می شود که آن کسب وکاری که می توانست به یک کسب و کار موفق تبدیل گردد، از بازی حذف می شود و در اینباره می گوید: « به نظر من، نبود یک نهاد متولی برای اکوسیستم نوآوری کشور، عامل اصلی بی ثباتی در حوزه استارتاپی و هم عدم اعتماد سرمایه گذاران برای ورود به این اکوسیستم است. همینطور مشکلاتی که در حوزه کسب و کار ما وجود دارد بسیار زیاد است و عامل اصلی آن، همین بی قانونی و نبود شفافیت است. شفافیتی که واقعا هر مدیر استارتاپی یا مدیر هر کسب وکاری را چه در حوزه فناوری و چه در حوزه صنعت، به این فکر می برد که به انتخابهای خارج از کشور هم فکر کند. با این وجود، برای مجموعه ما همیشه تمرکز بر این بوده که بتوانیم خدمات مان را در خارج از کشور هم عرضه دهیم. یعنی در کنار این که در کشور حضور داریم، بتوانیم به بازار بزرگ تری دسترسی پیدا نماییم.»
به گفته ملک محمدی پلت فرم این استارتاپ، جزو نخستین پلت فرم ها یا شاید تنها پلت فرم هایی بوده است که نمونه های خارجی اش، بعد آن شکل گرفته است است. با این وجود حالا نمونه های خارجی این پلت فرم یونیکورن هستند و به کل جهان سرویس می دهند اما در ایران چنین ظرفیتی به وجود نیامده است. او دلیل اصلی این مشکل را محدودیت ها و تحریم ها می داند و می گوید: «کشور ما یک کشور ۸۰ یا ۹۰ میلیون نفری است، با یک سقف مشخصی از سرویس. اگر بتوانیم به یک بازار جهانی میلیاردی متصل شویم، می توانیم خدمات بسیار بهتری عرضه دهیم و درآمد قابل توجهی برای مجموعه خودمان ایجاد نماییم. این گزینه همیشه در ذهن یک مدیر کسب و کار هست؛ نه به خاطر سودش، بلکه به خاطر سطح سرویسی که می تواند عرضه نماید، به خاطر گستردگی عملیات، و به این علت که می تواند به جامعه بزرگ تری از مردم دنیا خدمات عرضه کند.»
۵۸۳۲۳
منبع: alefdownload.ir
این پست الف دانلود را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین پستهای مرتبط
نظرات خوانندگان الف دانلود در مورد این مطلب